The Babysitter: Killer Queen (Film, 2020) - MovieMeter.nl (2024)

• 51 berichten
• 17 meningen

zoeken in:gebruikersnaamgebruikersberichtbeide

Vorige12Volgende

Aardige film over een tienerjongen die opnieuw krijgt te maken met een satanische sekte die op zijn bloed uit zijn. Afgezien van de setting, is dit vervolg grotendeels een herhaling van de eerste film. Maar wel opnieuw vermakelijke, over de top onzin. Vooral het bloederige en bijna cartooneske geweld is wel leuk.

De eerste film was een heerlijke horrorkomedie. Verrassend met de juiste dosis van wat spanning en grappig genoeg. Deel 2 heeft niet veel nieuws te vertellen eigenlijk en voelt echt wel aan als het verplichte vervolg. Ondanks de terugkeer van de gehele cast, loopt iedereen er wat verloren bij. Voordien had je nog de spanning tussen Cole en Bee met de rest als bijfiguren. Nu is het niet duidelijk wie de boel trekt, buiten Cole die minder boeiend is. Er is nog wel wat fun, maar minder dan voordien. Jammer, want gezien deel 1 had een sequel nog wel kunnen werken.

Een stuk minder dan het eerste deel. Het verhaal is vrijwel een herhaling van het vorige deel met dezelfde cast. Dat is jammer want het voelt daardoor aan als verplichte kost zonder enige originaliteit. De chemie tussen de acteurs is ook een stuk minder en ze komen wat geforceerd over. Verder bevat de film, op een enkele geslaagde grap na, vooral flauwe humor en behoorlijk wat puber gore. De zogenaamde twist op eind is wat triest. Overbodig vervolg. 2.0

Middelmatig vervolg op het eveneens middelmatige origineel. Genoeg bloederige toestanden om de aandacht er bij te houden en de cast heeft er wederom zin in, maar de film begint na een uur steeds verder vast te lopen in flauwe en weinig boeiende toestanden. Tot die tijd is dit vermakelijke maar weinig memorabele pulp. Geregisseerd door McG, vanzelfsprekend.

Op de flauwe grappen na echt 10 keer niets. Af en toe kon er nog wel gelachen worden. Als je deel 1 niet hebt gezien snap je trouwens deze film niet

Poeh, in tijden niet zo'n prima komedie gezien! Wat goed dat ze hier de vele cliché-grappen allemaal in wisten te krijgen! Niets is zo te gek als seks, lul en kont grappen. Natuurlijk werden de drugsgebruik-grappen niet vergeten! Laat staan dat er wat leuk-doenerij over hom*o's en dikke mensen langs kwamen. Het is volkomen uniek dat het je lukt als schrijversteam (waaronder de regisseur) om alle vermakelijke ingrediënten (over ongemakkelijke tienerproblemen) van de vorige scriptschrijver eruit te halen! Samara Weaving (Bee) degene die de film sympathiek en aangenaam wist te maken was hier gelukkig niet meer zo prominent aanwezig. Hé het is ook compleet logisch dat als je de Babysitter 2 maakt dat je dit personage er zo goed als uithaalt. Tieners worden groter dus wat een genot dat Cole nu niet meer eigenzinnig was maar een volslagen idioot. Ook volkomen begrijpelijk als de love-intrest en buurmeisje Melanie opeens als zwakke hoofdrolspeler moet optreden en tot overmaat van ramp ook het slachtvee uit het vorige deel terugkeert!? Wat was het heerlijk om weinig spectaculaire CGI-gore effecten voorgeschoteld te krijgen. Had er niet aan moeten denken als men daar wel iets goeds mee hadden gedaan! Tof dat ze non-stop referenties erin stopte, die onmogelijk zijn te negeren, en zo fijn gedateerd waren. Elke tiener in 2020 weet natuurlijk wie Tommy Tutone of de Hammer Time-dans is. Maar het briljantste was toch wel dat ze het nummer Killer Queen in de climax liet horen. En die dan in de titel verwerken wat was dat knap bedacht! Deze film bezit zoveel hoogtepunten dat het me niet zal lukken om dit nog eens snel terug willen zien.

Volstrekt overbodige sequel. De eerste 'The Babysitter' (2017) werkte als een coming-of-age in overdrive, waarin oppasjongen Cole (Judah Lewis) een seksuele aantrekkingskracht voelde naar zijn babysitter. Nog te groen achter z'n oren om leeftijdsgenootje Allison (Bella Thorne) te versieren, maar de bemoederende oppasrelatie met Bee (Samara Weaving) gaf hem zelfvertrouwen en durf. Op een verknipte manier maakte Cole een ontwikkeling door (van kind naar puber) toen Bee een moorddadig monster bleek en hij opeens in het diepe werd gegooid. Het flauwe aan 'The Babysitter: Killer Queen' (2020) is dat het die essentiële verwordingsgeschiedenis overboord gooit en op een gemakzuchtige manier Cole opnieuw tot een stumperd maakt. Cole's seksuele ontluiking voelt nu vooral geforceerd door de flauwe tienerclichés en een hysterisch vergezocht plot. En misschien nog wel het ergste: er is geen enkele reden meer waarom deze onuitstaanbare figuren terugkomen uit de dood. Ze zijn van zichzelf namelijk niet grappig of onderhoudend.

Een vervolg dat niet had moeten komen. Deze film is gewoon flauw waarbij het verhaal wel heel ver gezocht is en sommige personages die nog leuk waren in het eerste deel volledig over boord gooien door het belachelijke verhaal. Ach ja, het is ook komisch bedoeld, maar dan moet het ook grappig zijn en dat is het niet. 3/10

Hoewel Weaving op het einde nog even komt opduiken, wordt ze node gemist in deze vermeende sequel die in feite gewoon een remake is van The Babysitter. Cole [Judah Lewis] heeft deze keer te kampen met zijn buurmeisje Melanie [Emily Alyn Lind], maar dat is zo'n beetje het enige verschil met het origineel. In alle opzichten inferieur. Wie het origineel heeft gezien ziet de grappen en plottwists al ruim van tevoren aankomen, wie het heeft gemist begrijpt niets van de vele verwijzingen naar dat origineel. Een cynische cash-in.

Nee, dit deel is veel minder dan het eerste deel, waar alles nog verrassend was. Dit is gewoon hetzelfde idee, maar dan op een andere locatie en slechter uitgewerkt. Het was beter geweest als er nieuwe elementen in werden verwerkt met nieuwe moordende personages, die niet weer opstaan uit de dood. Dat is best wel lame.. Wel leuk om te zien dat Cole nu niet meer zo´n kindje is, maar echt een adolescent. Wel een knappe jongen.

Vorige12Volgende